Plezier en leven hier (+ pictures!)

Beste iedereen, het is weer tijd om tijd te maken: lezen!

Nu ik de kans heb om achter de pc te zitten hier in Kairoh Garden en er voor de verandering internet is (!) wilde ik er zeker van gebruik maken om het een en ander nog over te brengen.

Net nadat ik het vorige bericht had geschreven gebeurde er iets geweldig verassends. Zoals jullie langzaam onderhand weten is Alhagie de manager van zowat alle (project)activiteiten hier: sociaal werker en sleutelfiguur. Ook het jeugdcentrum waar ik dus aan mee werk, heeft hij namens Future For Young People onder zijn hoede.
De auto, een Rocky Daihatsu die ik nu nog kan gebruikenis nog niet officieel ingevoerd en de originele papieren zijn met de bestuurders terug naar Nederland gegaan. Het enige watn ik naast mijn rijbewijs en paspoort heb is een zelfgemaakte overeenkomst dat alle verantwoordelijkheden voor die periode op mijn naam staan.

Toen ik met Alhagie's broer Franco onderweg was naar Banjul om een Technische hogeschool van autotechniek (Go For Africa onderedeel) te bezoeken, was er weer een van die vele checkpoints waar politie de passanten goed aanshouwt.
Helaas ziet de auto eruit als een van de Amsterdam-Dakar versies, allemaal stickers van sponsoren en natuurlijk ook grote wel met 'Go For Africa' erop. Hierdoor hielt oom agent ons aan opdat hij het vermoeden had er wel eens een muntje uit te slaan aangezien er een blanke en een Afrikaan samen inzitten..
Terwijl ik mijn eigen dokumenten toon en uitleg wat het stukje papier met datum en handtekeningen voorstelt prober ik duidelijk te maken dat het originele papieren van verzekering e.d. vanuit Nederland nog ingescand moeten worden. Uiteindelijk de auto aan de kant gezet en in het kantoortje verder gepraat. Maar te vergeefs; sleutels inleveren en elke reden ('veiligheid van originele dokumenten') hielp niet, ondanks dat vele agenten erg slecht geschoold zijn en weinig kennis van zaken hebben of zelfs nauwleijks Engels spreken.
Franco had de situatie echter wel meer door en wist dat corruptie al zegen aan het vieren was: bonus op het magere politiesalaris. Hij belde naar Alhagie die overigens erg bekend/ populair is in Gambia, en begon met de agent verder te spreken.
Op dat moment was Alhagie op de scouting waar de Gambiaanse President ook voorzitter van is. Ze waren op de scouting ook met doneren van o.a. auto's bezig. En of dat direct van invloed was weet ik niet maar het gesprek duurde nog geen 3 minuten waarna mijn autosleutels weer tevoorschijn kwamen. Oom agent zei dat hij de gesproken persoon goed kende, en zei vooral niet dat het hem anders evt. in problemen had kunnen brengen... : Goed doel of niet, Gambianen zijn arm, jaloesie zal nooit verdwijnen in zulke situaties en idd relaties/ verhoudingen kunnen verrekte goed van pas komen met onderhandelen!
Ook al weet je het misschien wel, om zo iets echt mee te maken met die leuke wending is nog veel specialer. De man heeft immers een uniform en vertegenwoordigd, weliswaar op zijn manier, de Gambiaanse regels.
Op plekken dichterbij kennen de meeste agenten via via het hele verhaal wel en stop je meer op goedendag en iets over het weer te zeggen.


Bij Franco thuis heb ik ook wel gelachen. Hij weet een beetje auto te rijden en kan het op zijn Afrikaans dus. Meestal rijd ik maar soms, ook op de betere, geasfalteerde wegen, laat ik hem stukje rijden; lessen. Eens wilde hij de wagen verrijden in zijn tuin om een of andere reden en ik liet hem lekker doen. Gelukkig deed hij het zelf en maakte het natuurlijk geen bal uit, maar de auto kreeg hij niet recht achteruit gereden door het bedekte achterraam maaide hij meer op en neer de planten langs de oprit, dan iets anders.. Spiegelen??.. Of in de vierde versnelling de asfaltweg af om lekker kuil in en uit te springen, ook al is het een jeep.
Ook kwam ik erachter dat hij in mij slaapkamer een mooi stoffen tasje had gehangen met daarin veeel condooms..waarom niet in Afrika?!!

Met het 'niet nee-zeggen' zeggen ze hier 'no problem' dat tussen hun eigen taal(dialect) in, ook standaard gebruikt wordt. En met mijn westerse voedsel producten hebben zo ook geen probleem en eet ik bijvoorbeeld musie i.p.v. elke morgen stokbrood. Franco heeft al heerlijke lokale gerechtenb klaargemaakt; pindasuas met vis vlees in alle varianten met...?..rijst, witte rijst.

Voor iedereen die graag een weekje puur Afrika wil ontdekken zou ik mijn adres graag aanbevelen; 'kamperen' op Afrikaanse bodem. Een betere gastheer kun je je niet indenken en hij maakt van zijn plek meer en meer een oord. Tuin in aanleg, veel in prematuur stadium, maar het feit dat hij er iets van wil gaan maken voor anderen en eigen levensonderhoud mag duidelijk zijn. Hij vraagt helemaal niet graag geld en nu help ik hem dan ook liever met het aanvullen faciliteiten. Om de dag komt er wel iemand langs en schuift men direct mee aan tafel. Het is een gezellig straatje waar toch aardig wat fietsers en voetgangers per dag passeren die nog verder landinwaarts, op het platteland wonen.

Gisteren reed ik met mijn jeep een weggetje in waarnet ook een vrouw, een al dan niet zware emmer op haar hoofd dragend, ook net ingegaan was. En na een tijdje valt het niet meer op dat ze bijna alles op hun hoofd vervoer, maar deze keer toch wel:
De afstand tussen ons was namelijk vrij kort en van het motorgeluid schrok ze zo dat de grote emmer even de basis miste en net niet eraf tuimelde. En wat dacht je van de was opvouwen en op je hoofd leggen? Leuk hè!
Ook gewoon al de mooie tenus van glimmende en felle kleuren is, van weliswaar heerlijke zweetstof, erg mooi om te zien! Knap om toch nog tegen de hitte te blijven opboxen op die manier.

Misschien merken jullie al dat het stukken beter met me gaat en je toch door heel wat heen moet, wil je een land/cultuur zò ontmoeten. Op het gastenverblijf Kairoh Garden hangt dan ook een hele ander sfeer en is er wel leuk wat interactie tussen de Gambiaanse familie in dienst en Nederlanders, maar zeker nog niet de meest natuurlijke situatie voor een goed beeld van hier. De Gambianen zijn er niet speciaal voor carrieremogelijkheden maar meer om eten & onderkomen te hebben. Een basis om op door te bouwen en zich verder te ontwikkelen is het ook weer niet!
Maar ik ben blij dat ik hier wat kan doen en zulke goede contacten krijg en in de toekomst wellicht beel meer nog kan beteken als het gaat om organisatie van Nederlandse hulp hierheen.

Persoonlijk heb ik langzaam maar zeker meer inzicht in de onmiskenbare ontwikkelingsverschillen. Rijk- en armcontrasten zijn altijd al geweest en zal nooit verdwijnen, maar de manier waarop men daar hier positief in staat zijn vaak vele wijzere omgagsvormen dan wij met ons verstand kunnen voorstellen.

Een zonnige groet van mij!

p.s. vergeet de bovenvermelde fotosite niet, het is me gelukt enkele up te loaden!