Veel foto´s met uitleg (zie link onderaan)

Tot nu toe kun je op de foto´s alleen maar meiden zien. Je raad het misschien al, ik ben de enigste jongen voorlopig, tot november. Ja het went wel, we zijn gewoon een grote familie-club aan het worden, dus minder gezellig is het er niet mee.

Gisteren ben ik lekker in een busje blijven zitten ook al had ik er uit gekunt voor naar huis te lopen. Het is zo dat je betaald bij instap en het er niet toe doet waar je naar toe gaat. Zodoende dacht ik waarom niet, stukken van de stad zien. De wijken achter mijn huis, van de stad vandaan, liggen als maar hoger. Vandaar dat je er veel foto´s van ziet. Echt mooi daarboven.
Ook heb ik La Paz vanuit El Alto gezien toen het licht was. Bizar als je dan ziet hoe de stad gelegen is, in wat voor wilde, ruige omgeving. Beetje vergelijkbaar met Las Vegas in de woestijn!

Zaterdag heb ik ook de eerste echte cult- event mee gemaakt. De kinderen van het geheel eigen project van Bureau connectie Bolivia, Inquieto coracon, Hadden een een soort Carnaval dans. Er zaten goede, typisch Boliviaanse nummers bij, dé muziek waar ik al langer een vermoeden van had dat het mijn smaak is.
Maar de kinderen waren, vooral de uppies, echt heel lief en keken allemaal even onschuldig. Dus ondanks de nogal koude wind die blies (zonder zon) was het geweldig; geen toeristgevoel en gewoon leuk!
Helaas waren de batterijen zo goed als op, anders had het er nog beter uitgezien.

Tijdens een heel gezellig (nog nooit ergens zo knus!) dineetje bij Angelo´s zaten we met zo´n 9 man en hebben we al het belangrijke aan trips besproken/ leren kennen. Dewi, een stagaire voor internationaal toeristisch managament, zit hier al twee maanden en heeft de bups (waarvan enkelen er al twee weken eerder waren dan ik) de weg wijs gemaakt door de dagen heen.
Maar we willen nu de kans er ligt zo veel mogelijk ondernemen. In december begint hier de zomer wat zorgt voor regen. Reizen op ´minder´kwaliteitswegen is dan wat gevaarlijker. Het land is te bijzonder, een aantal dingen moet je echt hebben gezien. Vandaar.

Armoede:

Geld geven doe je beter niet, ook al voelt het hard als je mensen negeert. Soms is er een plek waar je dichtbij eten kunt kopen als je zover komt dat je iemand kunt helpen omdat het aan de honger ligt. Maar dat heb ik tot nu toe nog niet bereikt. Er zijn overigens relatief weinig bedelaars en veel Bolivianen die op die op straat, hoe magertjes het ook is, zich staande houden. Dus geld betekent niet meteen iets oplossen. kinderen van 13 zie je ook werken op de minibusjes. Je hebt daar ´portiers´ die het geld ontvangen en heel snel de plaatsnamen achter elkaar opratelen als ze potentiele klanten langs de kant zien lopen.
Overduidelijk armoede, maar het leven staat daardoor helemaal niet stil.

Ook schoenpoetsers heb je veel. Ca. 80 % heeft een (bivak)muts op die dus zorgt dat enkel de ogen herkenbaar zijn. het beroep is een van de minderwaardigen. Een doggybag kan ook al veel beteken voor deze mensen, als we net hebben gegeten.

Wat in het begin beetje wennen was was dat de riool zodanig aan vervanging toe is dat wc-papier niet meer doorgespoeld mag worden omverstopping te voorkomen. Maar ach, Bolivianen kennen wel wat onhygienischere dingen dan een wc-papier emmer legen en schoonmaken.

Dat was het weer voor t moment! zo vaak als ik nu tiep zal niet al die maanden zijn. Veel nieuwe dingen heb ik nu wel, anders vergeet ik het in de loop van de tijd omdat het op een moment allemaal heel normaal wordt.

¡Hasta la proxima!

FOTO´S ZIJN TE ZIEN OP
www.nathansfotosjohojournal.mijnalbums.nl