Een nieuwe member erbij, en mijn lessen
Door: Nathan van Dongen
Blijf op de hoogte en volg Nathan
04 Oktober 2006 | Bolivia, La Paz
Al weer een week
Het is nu een maand geleden en nu Leneke er is realiseer ik me pas echt goed hoe snel mijn tijd hier voorbij gaat. Leneke is hier om met meervoudig gehandicapten te werken in het project IDAI, v.a. volgende maand. Het, de ´familie´, wordt er alleen maar gezelliger op en ze maakt de ´draai´ moeiteloos!
Afgelopen weekend heb ik haar vreselijk vroeg (5.40u) van het vliegveld gehaald en die middag mee de stad in genomen samen met de ontzettend sympatieke Ayme, van Connectie. Nu het dus een maand geleden was dat zij mij ook de stad door ´lootste´, kreeg ik te horen dat mijn Spaans er erg op vooruit is gegaan.
Dus ben ik voorlopig Leneke´s lopend/sprekend woordenboek, ondanks dat ze de taal net zo goed verstaat als ik. Maar babbelen komt dan nog, dat loopt wel los.
Ook realiseer me hoe ´normaal´ alles hier voor me al geworden is. Dingen als vuilnis op de hoe van de straat, waar Leneke van staat te kijken, is voor mij netzo vanzelfsprekend als een (dikke) jas bij hebben tegen de avond. De ene keer zie je een koksnkechtje de aardappelschillen over de half open zakken mikken, terwijl de andere keer een zwerver de etende honden verjaagt omdat hij ook honger heeft.
En zo worden de dagen van les geven een bezigheid wat steeds soepeler gaat. Ik leer zelf ondertussen ook extra Spaans, naast het leren lesgeven, wat in het begin wel best iets nieuws was.
Het is iedere dag wel weer anders, soms komt er een, de andere keer zijn er drie jongens.
Met liedjesteksten, al dan niet meezingend, kan ik ze de les al snel heel plezirig maken.
Een ander groepje, van twee, zijn hard hun best aan het doen om woorden als ´do´en ´does´ op de Engelse manier uit te spreken. Ondanks dat het leren op een traag leertempo gaat, is er wel de drive.
Zodoende hoor ik de geleerde uitdrukking ´what´s up´ gemiddeld drie keer per les. En met die motivatie kan ik niet ongeduldig worden.
Huiswerkhulp:
Gisteren avond heb ik in de universiteit ´Edualdo´s Librería´bezocht waar ik voor ´verdwenen´ studenten kwam voor hulp bij Engels. De tijd was verkeerd, half acht, want blijkbaar werd er niet meer gestudeerd of waren ze al weg. Ze zijn zij die huiswerkhulp wilden. Miscommunicaties komen wel vaker voor, dus wordt het volgende week dat ik er twee avonden per week ga helpen, op de juiste tijd. want morgen middag vertrek ik naar het groene hete, vochtigere laagland om een jungel en pampastour te doen voor 4 dagen. Het is het allerbegin van het regenwoud waar de rivier zo´n beetje vertrekt.
Met mijn project kan ik met de tijden schuiven en alles inplannen zoals ik wil en zoals we kunnen. Die vrijheid vind ik heerlijk, en iedere dag brengt zo veel verassingen. De dagen en weken zijn dus afwisselend genoeg om de tijd te laten vliegen.. de uitjes maken het verblijf hier een bijzonder gevarieeerde ´uitgerekte´ semi-vakantie. Gewoon fantastisch lekker.
Ik heb er heel veel zin in (neem het vliegtuig) en zal dan zeker vol verhalen terugkomen, dan alle foto´s van tot nu toe samen.
Wintertijd:
we verzetten hier de klok niet wat betekent dat het tijdverschil +5 wordt (i.p.v. 6) als jullie de klok terugzetten. om alvast te weten, ik heb namelijk geen idee wanneer het is.
Chaturen:
Op dinsdagen ben ik online vanaf 14.30u (20.30u GMT-zomer) voor ong. drie uurtjes. skypen zit er hier, in het kantoor, niet in; maar webcam gaat wel snel geinstaleerd worden.
Zonder te missen, maar wel aan jullie te denken een lieve groet,
Nathan
Het is nu een maand geleden en nu Leneke er is realiseer ik me pas echt goed hoe snel mijn tijd hier voorbij gaat. Leneke is hier om met meervoudig gehandicapten te werken in het project IDAI, v.a. volgende maand. Het, de ´familie´, wordt er alleen maar gezelliger op en ze maakt de ´draai´ moeiteloos!
Afgelopen weekend heb ik haar vreselijk vroeg (5.40u) van het vliegveld gehaald en die middag mee de stad in genomen samen met de ontzettend sympatieke Ayme, van Connectie. Nu het dus een maand geleden was dat zij mij ook de stad door ´lootste´, kreeg ik te horen dat mijn Spaans er erg op vooruit is gegaan.
Dus ben ik voorlopig Leneke´s lopend/sprekend woordenboek, ondanks dat ze de taal net zo goed verstaat als ik. Maar babbelen komt dan nog, dat loopt wel los.
Ook realiseer me hoe ´normaal´ alles hier voor me al geworden is. Dingen als vuilnis op de hoe van de straat, waar Leneke van staat te kijken, is voor mij netzo vanzelfsprekend als een (dikke) jas bij hebben tegen de avond. De ene keer zie je een koksnkechtje de aardappelschillen over de half open zakken mikken, terwijl de andere keer een zwerver de etende honden verjaagt omdat hij ook honger heeft.
En zo worden de dagen van les geven een bezigheid wat steeds soepeler gaat. Ik leer zelf ondertussen ook extra Spaans, naast het leren lesgeven, wat in het begin wel best iets nieuws was.
Het is iedere dag wel weer anders, soms komt er een, de andere keer zijn er drie jongens.
Met liedjesteksten, al dan niet meezingend, kan ik ze de les al snel heel plezirig maken.
Een ander groepje, van twee, zijn hard hun best aan het doen om woorden als ´do´en ´does´ op de Engelse manier uit te spreken. Ondanks dat het leren op een traag leertempo gaat, is er wel de drive.
Zodoende hoor ik de geleerde uitdrukking ´what´s up´ gemiddeld drie keer per les. En met die motivatie kan ik niet ongeduldig worden.
Huiswerkhulp:
Gisteren avond heb ik in de universiteit ´Edualdo´s Librería´bezocht waar ik voor ´verdwenen´ studenten kwam voor hulp bij Engels. De tijd was verkeerd, half acht, want blijkbaar werd er niet meer gestudeerd of waren ze al weg. Ze zijn zij die huiswerkhulp wilden. Miscommunicaties komen wel vaker voor, dus wordt het volgende week dat ik er twee avonden per week ga helpen, op de juiste tijd. want morgen middag vertrek ik naar het groene hete, vochtigere laagland om een jungel en pampastour te doen voor 4 dagen. Het is het allerbegin van het regenwoud waar de rivier zo´n beetje vertrekt.
Met mijn project kan ik met de tijden schuiven en alles inplannen zoals ik wil en zoals we kunnen. Die vrijheid vind ik heerlijk, en iedere dag brengt zo veel verassingen. De dagen en weken zijn dus afwisselend genoeg om de tijd te laten vliegen.. de uitjes maken het verblijf hier een bijzonder gevarieeerde ´uitgerekte´ semi-vakantie. Gewoon fantastisch lekker.
Ik heb er heel veel zin in (neem het vliegtuig) en zal dan zeker vol verhalen terugkomen, dan alle foto´s van tot nu toe samen.
Wintertijd:
we verzetten hier de klok niet wat betekent dat het tijdverschil +5 wordt (i.p.v. 6) als jullie de klok terugzetten. om alvast te weten, ik heb namelijk geen idee wanneer het is.
Chaturen:
Op dinsdagen ben ik online vanaf 14.30u (20.30u GMT-zomer) voor ong. drie uurtjes. skypen zit er hier, in het kantoor, niet in; maar webcam gaat wel snel geinstaleerd worden.
Zonder te missen, maar wel aan jullie te denken een lieve groet,
Nathan
-
04 Oktober 2006 - 12:24
Wim Maas:
Wel Nathan, het is toch fantastisch dat jij je vaardigheden ontwikkelt in een van de mooiste beroepen op aarde: leraar. Ik wist nog niet dat jij al zo'n vaardigheid had in de Spaanse taal. Mooi zeg!
Ik wens je vanuit Nederland mooie onderwijsuurtjes toe en hoop dat je tijdens je rondreizen bijzondere dingen zult zien en beleven.
groet
wim maas -
04 Oktober 2006 - 12:47
Marianne:
Leuk om te ontdekken he: dat ze met tijd en afspraken daar weer heel anders omgaan dan hier. En dan heb je de keuze om je te ergeren of er relaxed in mee te gaan. Je kunt jezelf dan ook de vraag gaan stellen: wat kom ik hier eigenlijk doen? Goeie vraag, blijf hem aan jezelf stellen iedere dag opnieuw,dat houdt je wakker.
Geniet en geniet en geniet en blijf betrokken bij die ander!
dikke knuffel, Marianne. -
04 Oktober 2006 - 14:09
Joep:
Wat een avonturem zeg! Leuk ook dat je Leneke heb kunnen verwelkomen en wijswijs maken. Naar de jungle en pampas avonturen zien we weer uit. Verder sluit ik mij natuurlijk aan bij de fraaie conclusies van Wim Maas. Als je dit ontvangt, leest zul je wel onderweg zijn, neem ik aan, dus tot wederbericht met avonturen dan!. -
04 Oktober 2006 - 19:34
Mieke:
leuk weer wat van je te horen globetrotter! Gaan we nou de jungel in of de jungle? Wat is een jungel?
Met al die vreemde talen, vreemde gebruiken en vreemd indrukken zou het best iets folkloristisch kunnen zijn toch? Doe de hartegroeten aan Leneke, en bij deze ook voor jou! -
06 Oktober 2006 - 18:24
Ina:
Nu ben je al afgedaald van de bergen & onderweg in een zeer ander landschap. Geniet van alle verscheidenheid & rijkdom daar. Vol verwachting naar je bevindingen. Wat héérlijk de moderne communicatiemogelijkheden! Zo komt Bolivia in alle geuren & kleuren zomaar in huis. Que aproveches!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
