Laatste keer Bolivia

Hallo allemaal!

Dit is dan de allerlaatste update vanuit Zuid-Amerika. Jee en de tijd ging zo super snel!


Vrijdag, zaterdag en zondag waren echt te gekke dagen, allemaal afscheidsfeestjes. Vrijdag had ik thuis lekker hollands gekookt en eindeloos gelachen met vooral Bolivianen, want veel vrijwilligers waren op tour.
De volgende avond was het afscheid van mijn project waar ik een heel mooi T-shirt met fotos van mijn activiteiten kreeg en gewoon best wel in het zonnetje werd gezet. Na het wat formelere gedeelte was het tijd voor dansen, van trance tot Boliviaanse folk. Uiteindelijk nog ook uitgeweest tot 4 uur, zo veel fun gehad:)!!
Oja, zo leuk ook om te zien dat ze hier oneindig vaak proosten, echt bijna bij elke slok! Er werd speciaal ook muziek voor mij gedraaid, wat typisch en onvergetelijk Boliviaans is, met zelfs een kleine toespraak. Was mooi om een niet-toeristische tent (disco) een van binnen mee te maken; de beveiling is er trouwens niet voor niks. Mensen weten de (drank)grens moeilijker dan bij ons lijkt wel.
Zondag had de familie voor mij een afscheidsdineetje. De lieve kleinkinderen hadden heel schattig (zoals voor elke vrijwilliger) slingers met de letters ´feliz viaje Nathan´ (fijne reis) gemaakt en opgehangen. Als het even kan wil ik een nicht van Elena in S.F. opzoeken, want het is een toffe familie!


De laatste dagen heb ik nog echt de tijd genomen om het leventje hier goed in me op te nemen en met volle teugen te genieten. De contacten werden natuurlijk extra benadrukt om die laatste momenten. Wat een geweldige ultima semana was dat, die ook voorbij vloog.
Misschien ga ik de jongens van mijn project nog wel het meest missen. Oja en bij het afscheid hadden ze oranje voetbalkleren van Gall en Gall via Frank gekregen. Het hielarische was dat het korte broekje aan het t-shirt vast zit, wat dus een nogal sexy effect gaf! (foto!)


Dan nog een klein stukje wat betreft Bolivia

1500 Verloren kansen:

Vrijdag hoorde ik op het nieuws dat 1500 kinderen onnodig opgesloten zitten met vader en/of moeder in de gevangenis.
Een niet alleen groot probleem, maar vooral ook triest, niet?!
En juist als het parlement mede daarover wil vergaderen vertrek Evo Morales, de president, naar Nederland om Balkenende te bezoeken. Eerst wilde hij ook naar Cuba en nog wat landen gaan maar hij is zonder toestemming vertrokken wat betekent dat hij slechts enkele dagen weg mag blijven.
Uitgerekend vandaag zijn de landbouwers van oostelijk Bolivia La Paz binnengekomen en aan het manifesteren voor de San Fransisco, een groot centraal plein. Veel geschreeuw in de microfoon en goed wat knallen van vuurwerk domineert momenteel het dagelijks leven, wat vooral hinder heeft van het ozo snel ontregelde verkeer.

Maar met de 1500 is zo:
Wanneer de ouder(s) van het kind de cel in moet(en) om een of andere reden, is de keus voor opvang in een tehuis er eigenlijk niet. Als de overheid geen geld vrij maakt, ofheeft, en jij als ouder al helemaal niet voor een internaat, wat doe je dan?

Familie kan ook niet voor het kind zorgen of is er soms niet, dus zit er niets anders op.
De tehuizen die er zijn hebben een capaciteit voor ca. 25 kinderen die voor het grootste deel door liefdadigheid of buitenlanders opgezet is. Want wat niet-n.g.o, dus organisaties van de staat betreft, de opvang is enkel tijdelijk, meer biedt men niet!
Het effect op de opvoeding is uiteraard buitengewoon zorgelijk. Want welk slechter voorbeeldmilieu anders dan de gevangenis bestaat er nog?
Best wel ernstig, denk ik, omdat het voor de toekomst alleen maar meer problemen genereert.
Daarom vind ik het ook zo jammer dat Evo niet de tijd neemt als men er om vraagt, terwijl de spotjes op tv nog altijd zeggen: ´Bolivia cambia, Evo acumple´, wat betekent Bolivia verandert, Evo zorgt ervoor. Er zijn natuurlijk ook goede dingen die hij bereikt, maar wel helemaal op zijn tempo!
Vandaarb dat ik vooooorlopig spreek over 1500 verloren kansen.



Dank jullie voor de betrokkenheid tot nu toe, hopelijk is het de moeite waard geweest om via de ´buis´ Bolivia ontmoeten, deels via mijn ervaringen natuurlijk.

Ik ga het hierbij laten, vanuit een vertrouwd kantoortje waar de woelige drukte van een internet café gelukkig altijd reuze meevalt.

Tot later.. to be continued once in The U.S.A. of zelfs al Perú (v.a. morgen), waar ik drie nachten ben deels als transit, en deels om iemand op te zoeken. Vandaar maandag heeeel vroeg over Atlanta naar sweet California.

Een enthousiaste knuffel ;)
Nathan.